“Mijn biseksualiteit heeft me mijn tweede huwelijk gekost. Mijn vrouw was een orthodoxe Oost-Europeaanse en wilde er niets van weten. Enerzijds was dat erg jammer, maar het gaf me al snel een enorm gevoel van vrijheid, waar ik tot op vandaag gelukkig mee ben.”

Deze opmerkelijke levenservaring tekenen we op uit de mond van de 44-jarige Marc, die fris en vrolijk in Ermelo woont. Werken doet hij deels als software ontwikkelaar, daarnaast is hij politiek actief.

Al in zijn tienerjaren merkte Marc – toen nog in Hilversum wonend - dat hij zich zowel tot jongens als meisjes aangetrokken voelde. “en daar maakte ik voor mezelf geen probleem van. ‘Hee, dat kan dus ook’, dacht ik destijds. Pas later ben ik dat bi gaan noemen. Ik richtte me in die tijd vooral op meisjes, al had ik wel eens een stiekem avontuurtje met een jongen of man. Maar die male-side verborg ik zorgvuldig, dat leek me beter. Ik was in die tijd een beetje beducht voor wat anderen zouden gaan denken. Ik kreeg verkering, trouwde en leefde als een heteroseksuele huisvader die ook nog eens een dochter kreeg. Maar mijn vrouw en ik groeiden uit elkaar en we zijn gaan scheiden.”

”Vervolgens kwam mijn tweede vrouw in beeld, een Oost-Europese. Had ik ten tijde van mijn eerste huwelijk al heimwee naar seks met mannen, dat werd nu alsmaar sterker. Op een gegeven moment nam ik haar in vertrouwen en dat had ik beter niet kunnen doen. Hoe ik zulke dingen in mijn hoofd haalde, dat was tegen alle kerkelijke regels in. Bi of gay was helemaal fout… ze wilde meteen van me af.”

”Ondanks dat we onder huwelijkse voorwaarden waren getrouwd en inmiddels een dochter hadden, mocht zij het huis blijven bewonen. Dat kreeg ik pas na twee jaar terug en ik moest ondertussen weer van de grond af aan opnieuw beginnen. Ik heb toen – we hebben het over drie jaar terug – mijn familie en sommige vrienden over mijn biseksualiteit verteld en dat pakte goed uit. Ik woonde in die tijd zelfs even in een auto en daarna dankzij mijn ouders in een stacaravan in Ermelo, waarna ik er in slaagde mijn huidige woning hier te betrekken.”

”Maar ik heb dus voor mijn coming out als bi wel de hoogste prijs betaald, al hervond ik daarna mijn vrijheid terug en daar ben ik enorm van opgeleefd. Eindelijk kon ik mijn mannenkant met seks beleven. Ik kreeg ook weer een vriendin – geen vaste relatie - en met haar ging het zoals ik het graag wil. Want in een relatie ben ik monogaam, maar dan graag samen met mijn partner regelmatig een derde erbij. Tot nu toe waren dat steeds mannen, maar als ik een nieuwe relatie heb en die wil er een vrouw bij, dan kan ik ook daar enorm van genieten. Ik snap homomannen dan ook niet die me vragen wat nou lekkerder is, een man of een vrouw. Die vergelijking slaat nergens op, je kunt boerenkool toch ook niet vergelijken met Chinees eten?”

Marc vindt het jammer dat er weinig zichtbare bi-contactgelegenheden zijn. “Ik ging en ga geregeld naar bi-parenclubs en party’s zoals ShowBoat in Zaandijk. En voor mijn mannen-contacten zijn er gay-sauna’s en -chatboxen op internet. Vaak bezoek ik ook privé-feestjes, laatst was ik bij iemand waar ruim 30 mannen waren. Het zou verder geweldig zijn als er eens een bi-chatbox zou komen, daar is echt een enorme behoefte aan.”

En is het niet lastig wonen in Ermelo, zo vlak aan de bible-belt? Marc veert rechtop en lacht. “Nee hoor, dat valt goed mee. Ik ben hier niet geboren en sommigen negeren me daarom. Ach, ze zien hier wel eens een man of vrouw binnenkomen en wat ze daar van denken interesseert me niet. Ik leef mijn leven en vind het prima zo. Wel merk ik dat de maatschappij steeds meer anti-homo en dus anti-bi wordt. Daarom ben ik ook de politiek ingegaan, om voor onze rechten op te kunnen komen. Ik realiseer me verder dat ik een heel seksueel gericht leven leid, maar zo wil ik het kunnen doen, en ook daar kom ik voor op.”